Ritstjórar City Life velja hverja vöru sem er lögun. Ef þú kaupir af tengli, þá getum við fengið þóknun. Meira um okkur.
Dixie Locke Emmons var 15 ára þegar hún sá Elvis Presley á fyrsta þingi Guðs í Memphis. 19 ára gamall, King of Rock, byrjaði á ferlinum þökk sé nýlegri upptöku með Sun Records, en það hindraði hann ekki í því að elta ástina. Eftirfarandi fyrstu persónu reikningur frá Emmons er endurprentaður með leyfi frá Blue Suede Shoes: The Culture of Elvis (Glitterati), 1. ágúst.
Ég átti nokkra mjög góða, nána vini í menntaskólanum. Föstudag eða laugardagskvöld, við myndum fara á skautasvellið. Við gerðum það ansi reglulega. Ég hafði séð Elvis í kirkjunni. Hann var farinn að koma til kirkjunnar þar sem ég hafði verið alla mína ævi, en við höfðum reyndar ekki talað hvert við annað. Við myndum taka eftir hvert öðru í sunnudagaskólatímanum. Einn sunnudag í kirkjunni stóðu hann og einhverjir strákarnir saman og ég og nokkrar vinkonur mínar stóðum að tala. Ég sá hann og fór í heyrnarskot svo hann heyrði hvað við værum að segja. Ég sagði í þágu hans að við værum að fara á skauta á Rainbow skautahöllinni um næstu helgi og ég nefndi hvaða dag við værum að fara og hvenær það byrjaði, og vonaði að hann tæki agnið. Næstu helgi þegar við komum þangað var hann þar. Við höfðum ekki talað alla vikuna. Við höfðum ekki sagt „Hver ert þú?“ eða "Hvað er símanúmerið þitt?" eða hvað sem er.
Hann hafði komið þangað áður en við áttum og hafði skata á. Hann þurfti að leigja skauta. Ég átti þegar skata mína vegna þess að við fórum ansi oft. Hann stóð þar og hélt í einn af stöngunum. Hann var í raun ekki skautahlaupari. Um leið og ég sá hann, þá lét mér líða vel vegna ... mér leið eins og hann væri til staðar til að sjá mig. Ég skaut upp til hans og sagði: "Ég veit ekki hvort þú veist hver ég er. Ég heiti Dixie." Hann sagði: "Ég veit hver þú ert. Ég er Elvis." Þetta var kynning okkar á hvort öðru.
Getty myndir
Ég sagði ekki að ég vonaði að hann yrði þar eða spurði hvort hann hefði heyrt okkur tala um að fara á skauta, því ég vissi að þess vegna kom hann. Við sátum og töluðum mikið, ekki allan tímann vegna þess að ég myndi fara út á skauta og gera hluti með vinkonum mínum. Í hvert skipti sem ég hafði hlé eða eftir söng, þá fór ég yfir og sat hjá honum og við töluðum. Það var ekki það að við þekktum ekki nákvæmlega hvort annað. Ég sagðist hafa séð hann í kirkjunni. Mér fannst við eiga margt sameiginlegt, jafnvel þá vegna kirkjutengingar okkar. Blackwood-bræðurnir höfðu flutt til Memphis frá Iowa og byrjað að koma til kirkju okkar. Við elskuðum báðar gospel tónlist. Við höfðum mikið að ræða um það efni. Hann var nýkominn úr framhaldsskóla og ég var enn í skólanum. Þetta var unglingasamtal. Við höfðum gaman af fyrirtæki hvers annars að þegar kominn tími til að fara heim eftir fyrsta lotuna, held ég að það hafi verið kl 10:00, ákváðum við að vera á næturlotunni næstu klukkustundirnar.
Getty myndir
Ég hafði ekki leyfi frá foreldrum mínum til að vera um nóttina. Ég sagði við vinkonur mínar að ég ætlaði að vera vegna þess að Elvis spurði hvort hann gæti farið með mig heim. Ég vildi ekki fara heim einmitt vegna þess að við nutum þess að ræða saman og kynnast. Það var svolítið sérleyfisstaður við skautasvellinn. Ég sagði Elvis að ég þyrfti að fara inn og hringja í foreldra mína til að athuga hvort ég gæti dvalið næturlotuna. Ég fór í símann og hegðaði mér eins og ég væri að hringja í foreldra mína. Við vorum ekki einu sinni með síma, sem var svo skrítið þá. Frænka mín og frændi bjuggu í næsta húsi við okkur og þegar við vildum nota símann fórum við heim til þeirra. Ég hegðaði mér eins og ég hringdi í foreldra mína og sagði að ég yrði í næturlotunni ef þetta væri í lagi og vinur úr kirkjunni ætlaði að koma okkur heim. Ég held að það hafi staðið yfir til klukkan tólf. Ég hegðaði mér eins og foreldrar mínir hefðu fengið leyfi.
Við töluðum saman og gistum í smá stund. Síðan fórum við í innkeyrslu niður í Suður-Memphis, sem var þar sem ég var kominn - suðurhluti bæjarins. Hann var frá norðri, ekki of langt frá því sem ég bjó. Við sátum bara og töluðum og hann sagði mér frá starfi sínu, fjölskyldu sinni. Það var soldið ekki skrýtið því okkur fannst báðum eins og við þekktum hvert annað. Við áttum svo margt sameiginlegt. Fjölskyldur okkar voru svo líkar að þær voru vinnusamar. Mamma mín var mamma sem var heima. Við skemmtum okkur konunglega við að kynnast. Hann spurði mig hvort ég gæti farið út í næstu viku þegar hann fór með mig heim. Ég sagði honum já og ég gaf honum símanúmer frænku minnar. Ég sagði: „Þú verður að hringja og ég þarf að sjá hvað foreldrar mínir segja um það.“ Hann var bara ágætur, myndarlegur strákur. Það var töfrakoss þetta kvöld þegar við komum heim. Það var næstum frjálslegur. Ég þurfti að laumast inn í húsið því foreldrar mínir voru sofandi.
Getty myndir
Hann hringdi tveimur eða þremur dögum síðar og frændi minn kom úr næsta húsi og sagði mér að einhver væri í símanum fyrir mig. Við fórum að fara saman í janúar '54 og við fórum daglega frekar þangað til fyrsta plata hans kom út. Við vorum saman þrjár eða fjórar nætur í viku. Frá janúar '54 þar til við fórum saman í prominu '55 - við höfðum enn stefnumót við þá. Hann var á ferð. Hann var mikið á ferðalagi um það leyti en hann kom heim í prominu mínu árið '55. Við það stig hafði hann svo margar kröfur og svo annasama áætlun. Hann kom líka í útskriftina mína árið '56. Við héldum góðu nánu sambandi hvert við annað. Við höfðum talað um að giftast, en þegar færslur hans komu út, áttuðum við okkur á því að það myndi ekki gerast.