Árið 2005 töldu Lisette Bramsell og Mats Ohlsson að þeir hefðu fullkomið líf. Þau voru trúlofuð, með glæsilegri íbúð í Stokkhólmi og nýloknu sumarbústað - hannað af fræga sænska arkitektinum Sandell Sandberg - í hinu friðsæla bæjarkjarna Båstad, fimm klukkustunda fjarlægð við suðurströnd Svíþjóðar, gagnvart Danmörku. „Þetta var það sem ég vildi alltaf, mjög þéttbýli og fágaður lífsstíll, með stað til að komast í burtu,“ segir Bramsell, þáverandi félagi í arkitektastofu.
Síðan einn daginn, þegar þeir óku í sveit nálægt nýjum stað, sáu þeir bæinn sem myndi breyta öllu. Það var aðeins nokkra kílómetra frá sumarbústaðnum - Bramsell, sem hafði alist upp á svæðinu, mundi eftir því að hafa farið í barnið, séð það út um bílgluggann og fundið margar byggingarnar og hringlaga drifið - en það var heimur í burtu í vibe. Ólíkt geta þeirra, sem voru lítil og flott, var bóndabýlið breitt og niðurnídd. Þó að það væri fullbúin húsgögnum - að vísu í víðasta skilningi þess orðs - var ekki raunverulega snert af því síðan um miðja síðustu öld. Þegar þeir fóru á tónleikaferðalög með fasteignasala og urðu ástfangnir þegar þeir gengu um herbergin, voru ekki einungis uppvaskur og húsgögn, heldur einnig dagatal frá 1949 fest á vegg. „Ég vissi bara að ég yrði að eiga staðinn,“ segir Bramsell.
Seljendur höfðu þegar samþykkt tilboð sænskra hjóna sem bjuggu í Suður-Afríku sem sendu Bramsell í læti. Ohlsson, athafnamaður, reyndi einskis að halda ró sinni. „Hann sagði mér stöðugt að það væru aðrir bæir, en ég fann bara svo sterkt að þessum var ætlað að vera okkar,“ rifjar hún upp.
Ljóst er að eðlishvöt hennar hafði rétt fyrir sér: Sá samningur féll í gegn og Bramsell og Ohlsson, sem vissu ekki alveg hvernig þeir myndu takast á við að rugla svo mörgum eignum, fundu sig eiga þrjá hektara útbreiðslu - og verkefni sem myndi taka þær áratug og telja .
Okkur langaði í virkilega rúmgóðan stað fyrir vini svo þeir gætu dvalið í langan tíma.
Það fyrsta sem þeir gerðu, eftir að þeir höfðu áttað sig á því að þeir yrðu að selja sumarhúsið sitt, var að gifta sig undir risavöxnu eikinni sem hringdi á túninu á bak við fjósabýlið. Faðir Bramsells féllst á að hafa umsjón með framkvæmdum og í fjögur ár eyddu hjónin virkum dögum í Stokkhólmi og um helgar við bæinn og horfðu á heimili koma upp úr saginu. Þeir vissu að þeir vildu flytja til landsins í fullu starfi en engin leið var að flýta fyrir ferlinu.
Upphafleg áætlun þeirra var að breyta upprunalegu aðalhúsinu í gistihús. „Þegar við ákváðum að við myndum breyta lífi okkar frá borginni til landsins, vildum við hafa virkilega rúmgóðan stað fyrir vini svo þeir gætu dvalið í langan tíma,“ segir Bramsell. Eftir að gistiheimilinu var lokið var kominn tími til að unga dóttir þeirra, Ella, skráði sig í skólann, svo að þeir skelltu lífi sínu í Stokkhólmi og fluttu fyrirtæki sín til Scania, héraðs sem er klukkutíma eða svo frá bænum. Síðan tóku þeir að sér það erfiða verkefni að umbreyta gömlu korninu í helstu íbúðarhús. „Við byggðum í grundvallaratriðum nýja byggingu innan hinnar gömlu,“ segir Bramsell, „þannig að aðeins geislarnir voru óbreyttir.“
Kristoffer Johnsson
Skreytingin er rannsókn á léttþveginni sænskri naumhyggju. Það eru vönduð snerting af þokkafullum öldrun viðar og djúpt áferð kalksteins, og það er ekki mikið af óhefðbundnu skrauti, nema nokkur vel valin svart / hvít ljósmynd og ánægjuleg fjölbreytni af leirkerum, svo og glerkrukkum sem finnast í vanræktu búri á fasteigninni. Eldhúsið, með gluggum á þremur hliðum, er með arni sem hannaður er af Bramsell og útsýni yfir túnið, þar sem kýr beit.
Næst uppi: að breyta gamla fjósinu í hesthús fyrir hest Ellu og gera upprunalega hesthúsið að skrifstofu þar sem parið getur flutt fyrirtæki sín. „Það eru ennþá staðir á þessari eign sem við höfum ekki einu sinni komist í,“ segir Bramsell. „Það er það sem gerir það spennandi.“
Frumtexti eftir Pella Hedeby. Upprunalega birt í Decor for youATION Svíþjóð, þessi saga birtist einnig í janúar / febrúar 2016 útgáfu af Decor fyrir þig. Sjá skoðunarferðina í heild sinni hér.