Mynd: Joe Schmelzer
„Ég er efni dópisti,“ boðar hönnuðurinn Azadeh Shladovsky og rekur fingur sína yfir toppinn á náttúrulega rifnu eikarblokkinni sem er grundvöllur Torre hægða hennar sem nú er til sýnis sem hluti af frumraunasafni sínu í Jean de Merry í Los Angeles. „Ég gat ómögulega í villtustu draumum mínum búið til eitthvað sem hafði eins mikinn áhuga og dýpt og þetta tréverk.“
Og þó, með augum módernísks arkitekts og fágun fíns skartgripamanns, umbreytir Shladovsky, sem er fæddur í Íran, í Los Angeles, auðmjúku stubbnum í starfhæft listaverk ásamt einföldum en sláandi línulegum eirlagningum.
„Þetta eru mjög hugleikin verk,“ segir innri hönnuðurinn Oliver M. Furth, sem setti þrennu af hægðum sínum í herbergi með Lucite skáp eftir Mattia Bonetti og gylltu Louis XVI stólum. "Þeir bæta við aðra sterka verk og standa einnig á eigin fótum."
Níu stykki safn Shladovsky, sem er ennþá ríkur, með andstæðum áferð, giftist í tímanum ryð og tímalausri fágun. Kokkteilborð er smíðað úr staflaðri eik fjögurra fyrir fjórum vafið með nikkelhljómsveitum. Bekkur blandar amerískum rosewood, máluðum eir og púðum úr skýjum af Patagonian langháru sauðskinni. Sömu glæsilegu áklæðastoppar úr málmstólum og hlyns ottomans sem hefði ekki verið úr stað í búðamiðju Jean Harlow.
„Einfaldir hlutir eru erfiðastir að gera,“ staðfestir de Merry, sem segir að hann hafi verið tæktur af blöndu Shladovsky af hörku og mjúku. "Form hennar tekst að skapa það sem ég kalla naumhyggju glæsileika."
Shladovsky, sem er innblásinn af Cy Twombly, Yves Saint Laurent og Le Corbusier, kemur fram við húsgagnagerð sem listræna leit. „Að fjarlægja umfram er það sem skiptir máli núna,“ segir hún. „Ég hef ekki áhuga á að leggja mitt af mörkum til urðunarstaðarins. Við getum lifað einfaldara lífi með færri verkum sem eru mikilvægari.“