Hvenær uppgötvaðir þú fyrst ástríðu þína fyrir prjóni og heklunál?
Ég var frekar rambunctious barn, mikið af orku, með tveimur eldri systrum sem voru hljóðlát og vinnusöm. Þó svo að foreldrar mínir hafi sjaldan farið út, þá áttum við barnapíur af og til og hún vissi bara ekki hvað ég átti að gera við mig. Á meðan systur mínar láku hljóp ég um hringi og fékk síðustu taugina á henni, svo hún kenndi mér að prjóna. Einhverra hluta vegna sá hún í mér glitrandi sköpunargáfu sem hægt var að renna á par prjóna. Ég var strax boginn, þó að heklinn kæmi seinna, og myndi prjóna langar lengjur af engu sérstaklega. Ég undrast stundum hversu heppinn ég var að vera svo andstyggilegt barn að ég réttlætti þá auknu athygli sem leiddi til prjóna.
Hvað varðar heklun þá var ég alveg sjálfmenntaður. Ég eignaðist mitt fyrsta barn þegar ég var mjög ung og var nýflutt til San Francisco. Ég var örvæntingarfullur eftir að búa til eitthvað fyrir barnið og heklun var mjög vinsæl seint á sjöunda áratugnum, svo ég byrjaði bara að búa til teppi eftir prófraunum og mistökum. Það að geta hreyft mig svo hratt yfir breidd stykkisins og bætt við litum af handahófi seldi mér virkilega á heklun eins og nokkuð.
Manstu eftir fyrsta verkinu sem þú bjóst til?
Þegar ég var barn bjó ég til löng stykki af garðasaumi, heilluð af ferlinu. Fyrsta verkið sem ég bjó til sem var virk var heklað barnateppi. Fullt af litum í tvöföldum hekli.
Hvernig hefur þú séð listina að prjóna og hekla breytast á síðustu 30 árum?
Það hefur vissulega ebbed og flætt yfir þessi ár. Seint á sjöunda áratugnum í gegnum áttunda áratuginn var heklið líflegt og spennandi og miklu meira skapandi en prjóna. Allir gerðu tilraunir með lit, áferð og skúlptúr. Ótrúlegur tími. Síðan fóru seint á 70 og snemma á níunda áratugnum allir á eftir Seventh Avenue að prjóna breytingunni. Prjónar voru alls staðar á flugbrautinni, með Ralph Lauren og Perry Ellis sem voru í fremstu röð. Því miður í lok níunda áratugarins dó prjónaþróunin og það sama gerðist fjöldi þeirra sem prjóna. Það eru auðvitað margir eins og ég sem aldrei gefst upp á að prjóna og hekla eða ástríðu sína fyrir iðninni.
Hefur þú séð endurvakningu handverksins á aldrinum 20 til 30 og eitthvað?
Mikið til ánægju minnar hefur yngri kynslóðin tekið að sér prjóna og heklun með vandlætingu sem ég hef ekki séð síðan á áttunda áratugnum. Það er orðið „mjöðm“ að prjóna og „svalt“ að hekla og þessi hópur ungs fólks er í stakk búinn til að halda sköpunargleðinni áfram.
Af hverju heldurðu að það sé orðið svona mjöðm?
Ég tel að fólk hafi bara eðlislæga þörf fyrir að nota hendurnar og vera skapandi. Við eyðum öllum svo miklum tíma fyrir framan tölvur, sjónvarp og BlackBerries okkar að það er hressandi að hafa smá „hendur á“ tíma.
Þú hefur fengið meira en 11 bækur gefnar út, með meira á leiðinni; hvað hneigðist þig til að hefja nýja sýninguna þína, Prjóna & Hekla í dag, á PBS?
Prjóna og hekla er sjónræn miðill og ég vissi að það var fullkomið fyrir sjónvarp. Mig langaði til að deila með öllum mínum ástum á iðninni og koma með gagnlegar ráð og grípandi verkefni. PBS er fullkominn staður fyrir „hvernig á að“ sjónvarp þar sem það er öllum til boða og vonandi þarftu ekki að vera með kapalforrit til að fá það.
Segðu okkur aðeins frá sýningunni!
Við erum með frábæran gestgjafa, Kassie Depaiva, sem er sjónvarpsmaður frá öldumótum Eitt líf til að lifa, og hún elskar að hekla. Hún er nýliði prjónari, sem gerir í raun fyrir miklum frábærum spurningum af hennar hálfu. Í hverjum þætti er prjón og heklað hluti, „reit“ stykki með Brett Bara, sem annað hvort tekur viðtöl við hönnuði eða hleypur af stað á einhvern annan áhugaverðan blett, auk þjórféhluta með Lindu Cyr. Við tökum öryggisafrit af öllu með mynstri og pökkum á vefsíðunni okkar, knitandcrochettoday.com.
Ert þú eins verkefni í einu tegund af gal eða finnst þér gaman að byrja ýmis mynstur á sama tíma og hoppa í kring frá einu til annars?
Ég er 20 verkefnin í einu. Hugur minn byrjar að ráfa og ég fæ skaplegan skothríð sem ég verð bara að mæta, jafnvel þó að ég hafi eitthvað í höndunum sem ég er þegar að vinna í. Maðurinn minn kallar það „að fara til Candi Land.“ Ég veit bara að ég get ekki stjórnað því. Alltof mikil sköpunargáfa í gangi í þessum heila!
Ef þú gætir gefið fyrsta skipti prjónar og heklara einn ráð, hvað væri það þá?
Ekki hafa áhyggjur af því að gera mistök, bara rífa og halda áfram. Við gerum öll mistök. Ég bý til nokkrar kúlur en að lokum prjónum og heklum við af því að við elskum það, svo að hafa bara gaman.